انتخاب مناسب‌ترین راهکار برای جلوگیری از حملات DDoS در مقابله با یکی از بزرگترین چالش‌های امنیت سایبری در دنیای دیجیتال امروزی اهمیت بسیاری دارد. حملات DDoS با هدف قرار دادن دسترسی به سیستم‌ها و وب‌سایت‌ها، می‌توانند به طور گسترده‌ای به کسب و کارها و سازمان‌ها آسیب بزنند. برای مقابله با این حملات، می‌توان به سراغ راهکارهایی از جمله کاهش سطح حمله، پایش تهدیدات، و استفاده از ابزارهای جلوگیری از DDoS رفت، که به عنوان موثرترین تکنیک‌های مقابله شناخته می‌شوند. بنابراین اگر به دنبال بهترین و مناسب‌ترین راهکار برای جلوگیری از این حملات هستید، ادامه این مطلب از پیرامون امنیت شبکه گستر را همراه ما باشید.
نحوه عملکرد حملات DDoS چگونه است؟
حمله محروم سازی از سرویس (DoS) تلاش مخربی است که برای ایجاد اختلال در دسترسی به سیستم‌های هدف مانند وب‌سایت‌ها یا برنامه‌ها انجام می‌شود. این حملات معمولا با ایجاد حجم بالایی از بسته‌ها یا درخواست‌ها، سیستم هدف را دچار اشباع می‌کنند. اما در صورت حمله انکار سرویس توزیع شده (DDoS)، مهاجم از منابع متعدد و کنترل شده برای ایجاد حمله استفاده می‌کند. این حملات می‌توانند در لایه‌های مختلف مدل اتصال سیستم‌های باز (OSI) رخ دهند و بیشتر در لایه‌های شبکه (لایه ۳)، انتقال (لایه ۴)، ارائه (لایه ۶) و برنامه (لایه ۷) مشاهده می‌شوند.
طبقه‌بندی حملات DDoS
حملات لایه زیرساخت
حملات در لایه‌های 3 و 4 به عنوان حملات لایه زیرساخت شناخته می‌شوند. این نوع حملات از جمله رایج‌ترین حملات DDoS هستند و شامل روش‌هایی مانند حملات هم‌زمان‌سازی (SYN) و حملات انعکاسی مانند سیل بسته‌های دیتاگرام کاربر (UDP) می‌شوند. این حملات دارای حجم بالایی هستند و هدف آن‌ها پر کردن ظرفیت شبکه یا سرورهای برنامه است. خوشبختانه این نوع حملات دارای امضای مشخصی بوده و به راحتی قابل تشخیص هستند. در واقع جلوگیری از حملات DDoS در این لایه ساده‌تر انجام می‌شود.
حملات لایه برنامه
حملات در لایه‌های 6 و 7 به عنوان حملات لایه برنامه شناخته می‌شوند. این حملات کمتر رایج بوده اما پیچیده‌تر هستند. این نوع حملات حجم کمی دارند که بر روی بخش‌های خاص و پرهزینه‌ای از برنامه متمرکز می‌شوند و باعث غیرقابل دسترس شدن آن برای کاربران واقعی می‌شوند. به عنوان مثال سیل درخواست‌های HTTP به صفحه ورود، یا یک API، یا حتی سیل درخواست‌های XML-RPC در وردپرس (معروف به حملات انعکاسی وردپرس) از جمله این حملات هستند.
این حملات با ارسال تعداد زیادی از درخواست‌های جعلی به سرور، باعث مصرف منابع سرور و کاهش کارایی آن می‌شوند. حملات لایه برنامه به دلیل تمرکز بر روی بخش‌های خاص و حساس برنامه، به سختی قابل تشخیص و مقابله هستند و نیاز به راهکارهای امنیتی پیشرفته‌تری دارند.
تکنیک‌های جلوگیری از حملات DDoS
کاهش سطح حمله
به عنوان اولین تکنیک، کاهش سطح حمله را داریم که با محدود کردن نقاط آسیب‌پذیر گزینه‌های حمله را برای مهاجمان کاهش داده و اجازه می‌دهد تا تدابیر حفاظتی در یک مکان متمرکز شوند. این روش شامل پیاده‌سازی یک توزیع کننده بار و مسدود کردن ارتباطات از پورت‌ها، پروتکل‌ها و برنامه‌های قدیمی یا غیرفعال می‌شود. به این ترتیب نقاط حمله کاهش پیدا می‌کنند و امکان تمرکز بر روی اقدامات پیشگیرانه و حفاظتی فراهم می‌شود.
برای مثال می‌توان منابع را پشت شبکه‌های توزیع محتوا (CDN) یا توزیع کننده‌های بار قرار داد و ترافیک اینترنتی مستقیم را به قسمت‌های خاصی از زیرساخت مانند سرورهای پایگاه داده محدود کرد. همچنین استفاده از دیواره‌های آتش یا لیست‌های کنترل دسترسی (ACL) می‌تواند در کنترل ترافیک و رسیدن آن به برنامه‌ها مفید باشد.
برنامه‌ریزی برای مقیاس‌پذیری
دو گزینه بسیار کلیدی برای جلوگیری از بروز حملات DDoS در مقیاس بزرگ، ظرفیت پهنای باند (یا ظرفیت ترانزیت) و ظرفیت سرور برای جذب و کاهش حملات است. هنگام طراحی برنامه‌ها، باید اطمینان حاصل کنید که ارائه‌دهنده هاستینگ شما اتصالات اینترنتی اضافی و کافی را فراهم می‌کند تا بتوانید حجم بالای ترافیک را مدیریت کنید.
از آنجایی که هدف نهایی حملات DDoS تاثیر بر دسترسی به منابع یا برنامه‌ها است، باید شرایط لازم را فراهم بیاورید تا کاربران بتوانند حتی در زمان حجم بالای ترافیک به راحتی به برنامه‌ها دسترسی داشته باشند. برنامه‌های وب می‌توانند از شبکه‌های توزیع محتوا (CDN) و خدمات DNS هوشمند استفاده کنند تا لایه‌ای اضافی از زیرساخت شبکه برای سرو محتوا و پاسخ درخواست‌های DNS از مکان‌های نزدیک به کاربران را فراهم کنند.
شناخت ترافیک عادی و غیرعادی
برای جلوگیری از حملات DDoS باید توانایی تشخیص ترافیک عادی و غیرعادی را داشته باشیم. مفهوم محدود کردن نرخ ترافیک به ما این امکان را می‌دهد تا فقط ترافیکی را قبول کنیم که سرور ما قادر به مدیریت آن است بدون اینکه بر دسترسی تاثیر بگذارد. تکنیک‌های پیشرفته‌تر می‌توانند یک قدم فراتر رفته و با تحلیل بسته‌های ترافیکی، فقط ترافیک واقعی را قبول کنند. برای این کار باید ویژگی‌های ترافیک واقعی که معمولا هدف آن را دریافت می‌کند را بفهمیم و بتوانیم هر بسته را با این مبنا مقایسه کنیم.
استفاده از فایروال‌های پیشرفته برای جلوگیری از حملات پیچیده
یکی از بهترین راهکارها استفاده از فایروال برنامه وب (WAF) برای مقابله با حملاتی مانند تزریق SQL یا جعل درخواست بین سایت‌ها (CSRF) است، که تلاش می‌کنند از آسیب‌پذیری‌های موجود در برنامه سواستفاده کنند. به دلیل ماهیت منحصر به فرد این حملات، باید توانایی ایجاد تدابیر حفاظتی سفارشی برای درخواست‌های غیرواقعی که ممکن است به شکل ترافیک واقعی یا از آی‌پی‌های بد یا مناطق جغرافیایی غیرمنتظره باشند، داشته باشید. در این راستا کمک گرفتن از کارشناسان مجرب برای مطالعه الگوهای ترافیک و ایجاد لایه‌های حافظتی سفارشی می‌تواند در کاهش حملات موثر باشد.
جمع بندی نهایی
برای جلوگیری از حملات DDoS تکنیک‌های کاهش سطح حمله، برنامه‌ریزی برای مقیاس‌پذیری، شناخت ترافیک واقعی و غیرواقعی و استفاده از فایروال‌های پیشرفته به عنوان موثرترین راهکارها شناخته می‌شوند. این تکنیک‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا با مدیریت بهتر منابع و ترافیک، احتمال موفقیت حملات DDoS را به حداقل برسانند و از بروز اختلال در سرویس‌های حیاتی جلوگیری کنند.
